Według różnych statystyk (deStatis.de, PflegeInstitut.eu, Bundesgesundheitsministerium.de; VerbandPflege.eu) każdego dnia wykonuje pracę w Niemczech od 220 do 300 tysięcy polskich opiekunów osób starszych. Większość z nich pracuje w branży opieki domowej i zatrudniona jest przez niemieckich pośredników, niemieckich podopiecznych i ich bliskich oraz przez polskie firmy … nielegalnie. Skala nielegalnego zatrudnienia i delegowania polskich opiekunów w Niemczech sięga nawet 75%.
Raporty Parlamentu Europejskiego, Rady UE oraz dokumenty oficjalne Komisji Europejskiej są druzgoczące dla opiekunów. „W Unii Europejskiej co najmniej 3,1 mln pracowników w obszarze usług dla osób i gospodarstw domowych jest niezarejestrowanych, w związku z czym nie są oni uznawani i nie mają podstawowych praw pracowniczych takich jak prawo do rokowań zbiorowych, zabezpieczenia społecznego i ochrony socjalnej; mając na uwadze, że praca nierejestrowana oznacza słabszą ochronę pracowników, co ułatwia ich wyzysk oraz nadużycia”.
„80% całej opieki długoterminowej w Europie jest świadczone przez nieformalnych opiekunów, którymi w przeważającej większości są kobiety bez dostępu do sprawiedliwych warunków pracy, przeważnie nieopłacane i/lub pozbawione odpowiedniego wsparcia socjalnego, a to powoduje skrajną genderyzację opieki; mając na uwadze, że świadczenie opieki nieformalnej wiąże się z brakiem praw takich jak urlop chorobowy i wypoczynkowy, a także z obniżeniem wskaźnika zatrudnienia w związku z urlopem macierzyńskim, ojcowskim i wychowawczym, wzrostem wskaźników ubóstwa i wykluczenia społecznego, słabszym zdrowiem psychicznym oraz wzrostem poczucia izolacji społecznej i samotności, co negatywnie wpływa na zdrowie fizyczne i psychiczne, dobrostan i włączenie społeczne”.
„Pracownicy opieki zamieszkujący w domu podopiecznego lub domowi pracownicy opieki długoterminowej, borykają się ze szczególnie trudnymi warunkami zatrudnienia i pracy, takimi jak niskie płace, niekorzystna organizacja czasu pracy, praca nierejestrowana, niewystarczająca ochrona socjalna, brak wsparcia i dostępu do zabezpieczenia społecznego dla opiekunów nieformalnych, nieprzestrzeganie podstawowych przepisów dotyczących ochrony pracy oraz nielegalne formy zatrudnienia”.
„Opieka w Europie wciąż jest często niedoceniana, a opiekunowie nieformalni otrzymują nieodpowiednie wynagrodzenie lub nie otrzymują go wcale; mając na uwadze, że zaniżanie wartości pod względem wynagrodzenia i warunków pracy, a także brak widoczności opieki i pracy w gospodarstwie domowym są ściśle związane z dominującymi rolami i normami płciowymi, według których kobiety są opiekunkami, a mężczyźni żywicielami rodziny, oraz błędnym kołem „podwójnej dewaluacji” polegającym na tym, że opiekę często powierza się najsłabszym grupom społecznym, bo nie ma ona wartości, a sprawowanie opieki traci z kolei na wartości, bo zajmują się nią najsłabsze grupy społeczne".
„W Europie 33% pracowników w obszarze opieki długoterminowej jest narażonych na pewne negatywne zachowania społeczne (w tym zniewagi słowne, groźby i poniżające zachowania)”.
„Zarobki większości pracowników opiekuńczych nie zapewniają godnych warunków życia dla nich samych i ich rodzin”.
„Kobiety stanowią większość siły roboczej (76%) w sektorze formalnej opieki i wykonują główną część nieformalnej pracy opiekuńczej, a jednocześnie stanowią większość osób korzystających z opieki, że opieka pozostaje niedoceniana".
„Opieka domowa w Europie jest często nierejestrowana lub rejestrowana w niepełnym wymiarze, w warunkach wyzysku, co odbija się na prawach i dobrostanie pracowników i ich rodzin, a także na użytkownikach usług opiekuńczych’’.
Europejska Strategia dot. Opieki (2022/2023),
Parlament Europejski, Rada UE
Dodaj komentarz
Komentarze