Pomówienie i zniesławienie

Zgodnie z art. 213 § 1 k.k., jeżeli zarzut jest prawdziwy, nie stanowi zniesławienia, ale prawdziwość ta musi być udowodniona przez zniesławiającego. Ważne jest również, w jakiej sytuacji doszło do oskarżenia. Jeżeli nastąpiło to w prywatnej rozmowie lub wśród bliskich znajomych, wystarczy udowodnić prawdziwość oświadczenia lub zarzutu. Dlatego w sprawie o zniesławienie konieczne jest udowodnienie tego, co nazywa się „dowodem prawdy” i wykazanie, że oskarżenie odpowiadało rzeczywistości. Jeżeli natomiast informacja została opublikowana w internecie lub w inny sposób podana do publicznej wiadomości, oznacza to, że przestępstwo zostało popełnione publicznie. W takiej sytuacji nawet jeśli oskarżenie jest prawdziwe, zniesławiający może uniknąć kary tylko wtedy, gdy oskarżenie (art. 213 § 2 k.k.) służy ochronie społecznie uzasadnionego interesu.